بی شک مجلس شورای اسلامی یکی از ارکان مهم نظام جمهوری اسلامی است.وظیفه قوه مقننه وضع قوانین برای اداره کشور است . یکی دیگر از وظایف نمایندگان مجلس نظارت بر اجرای صحیح قوانین است که باید همچون دیده بان بر اجرای صحیح و کامل قوانین در کشورنظارت داشته باشد.
نیازهای کشور به قوانین جدید را شناسایی وقوانین لازم را تصویب نمایند تا قوای مجریه و قضائیه و همچنین نیروهای مسلح در اعمال حاکمیت و اداره کشور با مشکل مواجه نشوند.
متاسفانه درمتن قوانین و آیین نامه های اجرائی کشورخلاها و نواقصی وجود دارد که مدیران اجرائی و کارمندان دولت وهمچنین مدیران بخش خصوصی در هنگام اجرای آنها با مشکل مواجه شده ونمی توانند به مردم خدمت رسانی کنند و این امر موجب نارضایتی مردم و تاسف مدیران و کارمندان را به همراه دارد.
یکی از علل وجود خلا و نواقص در قوانین و آیین نامه های اجرایی عدم پالایش آن است بسیاری از قوانین در سالهای دور تصویب شده و کارایی خودرا از دست داده اند و یا در هنگام تصویب آنها از نظرات کارشناسان حقوق استفاده نشده است.
اکنون نیز گرچه مرکز پژوهشهای مجلس در تدوین لوایح از نظر و مشورت کارشناسان استفاده می کند ومجلس هم در ترکیب اعضای کمسیونها رشته تحصیلی و تخصص نمایندگان را در نظر می گیرد اما بهتر است در هر کمسیون چند نفر نماینده که حقوقدان هستند حضور داشته باشند.
نماینده مجلس جایگاه و منزلت خودرا مرهون ملت است و این جایگاه را با تقوای الهی و دور از هوای نفس باید حفظ کند و تمام توان خود را دراه اعتلای کشور بکار گیرد.
نماینده مجلس باید به وظیفه اصلی خود که همان قانونگذاری و نظارت بر اجرای صحیح آن است عمل کند و از دخالت در امور اجرایی و کارشکنی در تصمیمات قانونی مدیران بپرهیزد.
نماینده مردم قبل ازتصویب بودجه سالانه کشور در مجلس باید بتواند کمبودها و کاستی های رفاهی -فرهنگی-اقتصادی و عمرانی حوزه انتخابیه خود را به برنامه نویسان و تصمیم گیران بودجه سالانه انتقال دهد و با رایزنی و تدبیرسهم شهرستان از بودجه سالانه کشور را به تصویب برساند